ای برادر تو همه اندیشه ای        مابقی خود استخوان و ریشه ای

گر بود اندیشه ات گل گلشنی       ور بود خواری تو هیمه گلخنی

یکی از ابزارهای مهم بررسی متون نظم و نثر که تا به حال کمتر به آن توجه شده است بررسی سبک شناسانه متون است.من در این وبلاگ بر آنم علی رغم کمبود منابع و مآخذو بضاعت مزجاتی که دارم در حد توان خود برخی از ویژگیهای سبکی شعر مولوی را که چون دریایی خروشان است بررسی نمایم و به تعبیر خود حضر ت مولانا بحر را در کوزه ای بریزم تا قسمت یک روزه ای نصیبم گردد.اما به راستی سبک چیست وچه تعریفی دارد؟حقیقت مطلب این است که تعریف سبک بسیار دشوار است.ویتا گرداف یکی از سبک شناسان روسی می گوید:در ادبیات کمتر اصطلاحی را می توان یافت که از مفهوم سبک ذهنی تر و مبهم تر باشد.شاعران و نویسندگان در طول تواریخ ،تعاریف متعددی را از سبک ارائه داده اند که از میان آن همه تعاریف می توان سه تعریف زیر را بر گزید:1-نگرش خاص 2-گزینش 3-عدول از هنجار  و خصوص این تعریف اخیر خاص اشعار مولاناست.و اگر بگوییم که هیچ شاعری به اندازه مولانا به شاعران و نویسندگان بعد از خود بی رحمی نکرده است چیز گزافه ای نگفته ایم.چرا که در زبان فارسی هیچ شاعری را سراغ نداریم که به اندازه مولانا هنجارهای زبان را بر هم کوبیده باشد.