دفتر نشر وتولید آثار فرهنگی امین اله بخشی مشکول عنوان نمود .امین اله بخشی مشکول  که پایان نامه کارشناسی ارشد خود را به بررسی ویژگی ومؤلّفه های رمان وداستان های کوتاه پسامدرنیستی اختصاص داده است درباره آثار ،وسبک نویسدگی صادق هدایت وکافکا مطالعات عمیق وگسترده ای دارد.امین اله بخشی مشکول در خاطرات ادبی خود می نویسد:به دلیل نقد بیمارگونه ای که به کشور ما حاکم بوده است من در دوران دانش آموزی خود علاقه رغم مطالعات گسترده ای که درباره شاهکارها وبزرگان ادب فارسی اعم از شاعران ونویسندگان داشتم ودر بیشتر کتابخانه های عمومی عضو بوده وتا آنجا که فرصت به من دست می داد همه شاهکارها را مطالعه  می کردم و به بیان رساتر مثل آب نبات می مزیدم  ووقتم را خوش می کردم  متأسفانه اصلا جرأت رفتن به سراغ آثار صادق هدایت را نداشتم.وتنها اثری که از او می خواندم واوقاتم را خوش می کردم  ترانه های خیام بود که آن را دوستی به من اهدا نموده بود وهنوز هم این کتاب را به یادگار دارم.به هر حال هدایت یکی از نوابغ ادبیات معاصر ایران است  که به دلیل رواج نقد ناسالم وبیمار گونه یک چند خط بطلان بر آثار او کشیدند واورا دیوانه خطاب کردند اما حقیقت غیر از این بوده است.واین سخن خانلری که دریکی از آثار اودرباره هدایت خوانده ام هرگز از یادم نمی رود که بود.درباره صادق هدایت می گویند که دیوانه بوده است.من می گویم ای کاش چند تا از این دیوانه ها بیشتر داشتیم.وحق هم با خانلری است.سپس روزگار نغز بازی کرد ومرا درپیش استادی وآموزگاری نشاند که خود از هدایت شناسان بنام است وآن کسی نیست  جز سیروس شمیسا.سیروس شمیسا یکی از چهره های شگفت ادبیات ایران است که علی رغم همه شهرت ومحبوبیتش که مرهون کتب تحقیقی وآموزشی اوست بخشی از وجود او همچون شعری ناسروده،ناشناخته مانده است.وآن بعد هنر مند بودن وشاعر بودن  ونویسنده بودن اوست.وبه ضرس قاطع می توان گفت یکی از قاروره هایی را که در عرصه نقد ونظریه ادبی شکسته است قاروره هدایت شناسی در کتاب داستان یک روح است.البته منتقدان دیگری چون رضا براهنی،محمد تقی غیاثی ومقدادی واخیرا حسین پاینده به آثار هدایت نگاهی داشته اند که هریک از این نظریات در جای خود مغتنم است.من در این نوشته  سعی خواهم کرد که با روش متن محور  وبدون توجه به روش نقد خارجی وفارغ از هر گونه پرداختن به تاریخ ادبیات  که تا به حال روشی متقن در تحلیل آثار بوده است بحث را به پیش رانم. اما به نظر من اولین نکته ای که در تحلیل آثار هدایت باید مورد توجه ومد نظر تحلیل گر قرار گیرد توجه به زبان شاعرانه هدایت است واین مختصه را می توان در همه آثار هدایت بررسی کرد وبه نظر می رسد این خصیصه مربوط به سبک شخصی اوست که صدای صاحب خود را فریاد می زند.به عنوان مثال این مختصه را در چند پاراگراف نخست بوف کور مرور می کنیم.

دفتر نشر وتولید آثار فرهنگی امین اله بخشی مشکول فرا رسیدن ماه محرم را به همه عزاداران حسینی تسلیت گفت.این دفتر در ادامه افزود با توجه به اوضاع وخیم کرونایی درکشورمان که هر روز جان چندین نفر قربانی این بیماری مهلک می گردند  امین اله بخشی مشکول دست به دعا برداشت وبرای هم وطنان آرزوی سلامتی کرد .وخاطر نشان نمود که با همه بضاعت مزجاه درشبهای محرم به تحلیل وتفسیر زیارات وارث وعاشورا می پردازد.

دفتر نشر وتولید آثار فرهنگی امین اله بخشی مشکول گزارش داد .درروز شانزدهم امرداد ماه 1400هجری شمسی امین اله بخشی درحالی که مشغول تدوین وتنظیم آثار خود بوده صدای گریه کودکی نظر اورا جلب می کند.از پنجره طبقه بالا به پایین نگاه می کند ومیبیند که چند خانم در اطراف درب ساختمان قدیمی وکلنگی قرار دارند که می خواهند کودکی را که درلای در همان خانه قدیمی گیر کرده نجات دهند ونمی توانند .امین اله بخشی مشکول به صورت هراسان لباس به تن می کند وبرای نجات دادن جان کودک در طرفه العینی درکنار در قرار می گیر د وبدون اینکه کوچکترین آسیبی به کودک وارد شود اورا از مرگ حتمی نجات می دهد. خانواده ماهان کودک پنج ساله درهمسایگی ودر طبقه پایین خانه ی استیجاری امین اله بخشی مشکول  سکونت دارند.ماهان کودک پنج ساله که مادرش جهت خرید نان ازخانه بیرون زده ودروازه دولنگه رااز وسط قفل کرده،قصد ورود به داخل خانه ازدرز دروازه دولنگه می کند ودر لای در گیر می کند.ماهان ومارال که خواهر وبرادر خردسال همبازی کودک خردسال امین اله بخشی مشکول می باشند که یک سال واندی است درهمان خانه زندگی می کنند وامین اله بخشی مشکول را عمو صدا می کنند.

برخی از اشخاص هاله دارند.همگان می خواهند از اسرار زندگی آنان چیزی بدانند وبدست بیاورند.به نظر من اخوان ثالث در زمره چنین اشخاصی است.