یکی دیگر از ضرورت های های فرهنگی که بیش از هر زمانی به تشکیل و تقویت آنها مورد نیاز است و نیاز به فرهنگ سازی اساسی دارد برگزاری و تشکیل کلاسهای دانش افزایی است. این گونه کلاسها البته منحصر به پایه ای و مقطعی خاص نمی باشد و برای تمامی مقاطع تحصیلی می توان چنین کلاسهایی رابرگزار کرد.مخصوصا در تعطیلات تابستان برگزاری چنین کلاسهایی بسیار کارساز است.گرچه تشکیل چنین اردوگاههای فرهنگی نیاز به برنامه ریزی های اساسی دارد و چه بسا که بودجه های کرامندی را طلب می کند ولیکن چون اراده انسان چنان پولادین است که می تواند بر هرگونه مشکلاتی فایق آید ؛چنین کارهایی نیز شدنی است.برای چنین منظوری بهتر است دانش آموختگان و فرهیختگانی که فرصت بیشتری دارند گرد هم  آیند و دست به برنامه ریزی بزنند ؛پیداست که چنین محافلی بسیار پربار خواهد بود.تا زمانی که به چنین کارهای فرهنگی که همت های بلند می خواهد دست نزنیم از فقر فرهنگی نمی توانیم نجات یابیم.در همین محافل است که استعدادهای درخشان کشف می گردند.متأسفانه و هزار متأسفانه امروز ذوق و شوق خواندن و نوشتن در جامعه مخصوصا در بین تحصیل کردگان و دانشجویان و محصلین بسیار کم شده است و در صورتی که جلو چنین آفت بزرگی گرفته نشود و زمینه خواندن و نوشتن برای نسل حاضر مهیا نگردد؛آشکارا جامعه به سوی لبه پرتگاه خواهد رفت.امروزه تمدن و فرهنگ ملت ها را با تحصیلکردگان آن ملت سبک و سنگین می کنند،و تفوق و برتری فرهنگی با کتابها و کتابخانه های یک ملت ارزیابی می گردد.البته ما ملتی هستیم با دیرینه کهنسال فرهنگی که حوادث فرهنگی بیشماری را پس پشت گذاشته ایم.که یکی از این حوادث فرهنگی تاراج بسیاری از کتابها و کتابخانه ها بوده است.

من در سال جدید از سوی دوستان و آشنایان چند پیام مهر آمیز داشته ام که در نزد من هدیه ای بس گرانبها بوده است .ضمن اینکه  سعی کردم به این عزیزان پیام کوتاه بفرستم ولیکن در دنیای مجازی احتمال اینکه این پیام ها به دلایلی گوناگون؛ ترافیک فضا ،در دسترس نبودن مخاطب و...به این ارجمندان نرسیده باشد وجود دارد ؛و از طرف دیگر برای اینکه پاسخی در خور به احساسات این عزیزان داده باشم بحث نوروز در آئین های ایرانی را به پیش کشیدم.از آنجا که اینجانب در فرصت های مطالعاتی و تحقیقاتی خود به لحاظ اسطوره شناسی  مخصوصا در آئین های ایرانی به قرائت های نوینی دست یافته ام  ولذا فرصت را غنیت شمرده و علی رغم مشغله های ذهنی فراوان که دارم یافته های جدید خود را به پیشگاه ملت ایران تقدیم می دارم.