دفتر نشر وتولید آثار فرهنگی امین اله بخشی مشکول درپیامی به یونسکو نوشت.اینجانب نویسنده کتاب ادبیات کودک ونوجوان که درسال 1397شمسی که در ایران به عنوان اثری نمونه پژوهی منتشر شد درباره ادبیات کودک ونوجوان وحرکت کند آن احساس نگرانی می کنم.گرچه این نگرانی تنها درباره ادبیات کودک ونوجوان نیست وسایر ادبیات ها را نیز دربر می گیرد این نگرانی را مضاعف ساخته است.گفتن ندارد که قشر کودک ونوجوان از آسیب پذیرترین قشرهای اجتماع هستند که نیاز به مراقبت ویژه دارند.واز آنجا که سازمان یونسکو وجدان بیدار ملت ها بشمار می رود درمراقبت از کودکان ونوجوانان با غنی سازی ادبیاتشان می تواند در این رهبری نقشی اساسی وارزنده ای داشته باشد.

بی مبالاتی وبی اندیشگی به سرنوشت کودکان ونوجوانان که جهان از آینده آنان است وجدان های بیدار انسان ها راخراش می دهد وازدرون منفجر می کند.واین یکی از گریه آور های امور جهانی است که اشک از چشمان هرانسان آگاه جاری می کند.بدی معیشت،عدم رعایت بهداشت وفقر و گرسنگی وبیماری ووجود طبقات وتبعیضات شدید اجتماعی نگرانی انسان را به سرنوشت کودکان دوچندان می کند.واز همه بدتر مشاهده کودکان کار در سنین پایین قربانیانی هستند که جامعه انسانی باید پاسخ گوی آن باشند.

امین اله بخشی دربخش دیگری از پیام خود به یونسکو نوشت:من بسیار خوشحال وخرسندم از اینکه در سالهای پیش درباره ادبیات کودک ونوجوان کتابی نوشتم که بخشی از آینده مبهم کودکان ونوجوانان را پیشگویی نمودم وامروز می بینم که پیش گویی های  من از آینده جهان درست بوده است. من سال ها پیش دربخش پایانی این کتاب نوشتم:

دفاع از حقوق کودکان بر عهده بزرگسالان،مربیان،مدیران ومعلمان است که گاهی ممکن است در اثر بی توجهی آنان کودکان مورد ستم وآزار واقع شوند.

پیداست که در این راستا بزرگسالان دردفاع از حقوق کودکان مخصوصا مربیان تربیتی مسئولیت اساسی دارند.

ودر آن کتاب نوشتم:

حتی یک کودک اگر در هرنقطه ای از جهان مورد ستم وآزار قرار گیرد همه جهانیان در مقابل آن یک نفر مسئولند.

زور ،چماق،شکنجه،تنبیه بدنی آثار نامطلوبی دارد ولذا پرهیز از متوسل  شدن به زورایده ای اساسی است که باید مربیان تربیتی به آن توجه کنند.

امین اله بخشی مشکول دربخش پایانی خطاب خود به یونسکو نوشت:

برای من جای بسی خوشوقتی است که بیش از سی سال است بی وقفه وبه صورت مستمر ومداوم از حقوق کودکان ونوجوانان ومحرومان اجتماع سخن می گویم واز حقوق آنان دفاع می کنم.واز رهبران جهان می خواهم به جای تجهیز زرادخانه ها وبه راه انداختن جنگ ستارگان به تقویت نیروهای انسانی وترویج صلح پایدار اهتمام ورزند.واز استادان ودانشجویان وفرهیختگان وقهرمانان فکر بشری می خواهم تمام توان وتلاش خود را به کار گیرند تا مسلسل ها را به قلم تبدیل کنند.

وسخن پایانی اینکه امیدوارم که اینجانب وگروه تالیفم وهمفکران وهم اندیشانم توفیق آن را پیدا کنیم تا درمبارزه با جهل وبیسوادی و فقر وگرسنگی وترویج فضیلت های فراموش شده بیش از پیش تلاش کنیم.

دفتر نشر وتولید آثار فرهنگی امین اله بخشی مشکول در آستانه روز قلم نوشته ای منتشر کرد.دراین نوشته که با آیه کوتاه ن.والقلم ومایسطرون آغاز می گردد آمده است.در ایران باستان سیزدهم تیر به چند دلیل روز قلم تلقی می گردیده واین روز را گرامی می داشته اند.براساس یکی از روایت ها هوشنگ پادشاه پیشدادی در این روز کاتبان ونویسندگان را گرد آورد واین روز را گرامی داشت.یک دلیل اسطوره ای که می توان برای نامگذاری سیزدهم تیر به روز قلم نقل نمود این است که:در گاهشماری باستان ایران به غیر از ماه های سال،برای روز های هرماه نیز اسامی خاصی در نظر گرفته می شد،که این نام ها تشابه زیادی با نام ماه های سال داشت.به همین خاطر در هر ماه سال یک بار نام آن ماه با نام یکی از روزهای ماه یکی می شد.این یکی شدن اسم روز با اسم ماه برای پیشینیان از ارزش ویژه ای برخوردار بوده  وچنین روز هایی را مقدس می شمرده و آن را جشن می گرفتند.من باب مثال روز سیزدهم هر ماه را تیر می نامیدند وهروقت که روز سیزدهم تیر فرا می رسید،این روز را روز تیرگان می خواندند وآن را با مراسم آیینی جشن می گرفتند.

ابوریحان بیرونی نیز در کتاب آثارالباقیه سخن جالبی دارد ودر آنجا می نویسد:در روز سیزدهم تیر بود که هوشنگ از پادشاهان پیشدادی،کاتبان را به رسمیت شناخت وبه مردم دنیا دستور داد تا در روز جشن لباس کاتبان پوشند ومقام آنان را عزیز دارند.(آثارالباقیه،عید تیرگان).

دفتر نشر وتولید آثار فرهنگی امین اله بخشی مشکول پیروزی حضرت آیت الله سید ابراهیم رئیسی رادر انتخابات ریاست جمهوری تبریک گفت.ودر ادامه افزود:اکنون که درانتخابات کنونی جناب آقای رئیسی رئیس جمهور محترم ایران بالاترین رأی را درانتخابات بین نامزد ها حائز گردید جا دارد که به حضرت ایشان تبریک گفته شود.گفتن ندارد که کشور ما ،وملت عظیم الشأن ما در حال حاضر با گرفتاریها وتنگناهای سختی روبروست.مخصوصا از هنگامی که بیماری کووید نوزده سایه شوم خود را بربالای سر ملت ما مانند سایر ملل جهان برافکنده است گرفتاری، ملت مظلوم ،فهیم،فرهنگ دوست ودوست داشتنی ما بیشتر شده است.بسیاری از جوانان بیکارند وبه سبب بیکاری وعدم اشتغال وکمبود رفاه ومعیشت امید به آینده را از دست داده اند.به دلیل تورم وگرانی حقوق کارمندان وبازنشستگان بسیار اندک بوده وپاسخ گوی نیازمندی های روزانه آنان نمی باشد.هزینه های خانه های اجاره ای به قدری بالاست وتعداد مستأجرین نیز به قدری زیاد است که دیگر بسیاری از کارگران وحتی کارمندان وبازنشستگان قادر به تهیه مسکن در کلان شهرها وحتی در شهرهای کوچک نمی باشند.البته مشکلات مردم به قدری زیاد است که به هیچ وجه در این مختصر احصا پذیر نیست وبرای گزارش آمار دقیق این مشکلات نیاز به تحقیقات کامپیوتری وجود دارد.اما اگر درمیان مشکلات مردم ضروری ها را بخواهیم گزارش کنیم دونیاز ودو ضرورت در اولویت قرار می گیرد :شغل ومسکن .اگر این دومورد را حل کنیم واز اقتصاد دانانمان واز نیروهای خلاق ومتفکر برای حل این بحران ها وگذار از آنها کمک بگیریم بسیاری از مشکلات ما حل شده ودولت به دولت آشتی ملی تبدیل خواهد شد.به امید روزی که همگان چون دندان های شانه برابر گردند وبه امید روزی که ظلم وستم از جهان بر چیده شود .به هر حال ،هرکسی پنج روزه نوبت اوست وبه تعبیر افصح المتکلمین سعدی علیه الرحمه:

به نوبتند ملوک اندراین سپنج سرای          کنون که نوبت توست ای ملک به عدل گرای

29خرداد یکی از روزهای فراموش نشدنی تاریخ معاصر ایران است.در این روز تاریخی مرحوم دکتر علی شریعتی که یکی از روشنفکران دینی بود به شهادت رسید.من آن روز که با افکار واندیشه های مرحوم دکتر شریعتی آشنا شدم در سال 1357 ومقارن با اوایل روزهای انقلاب بود.در این روزهای پر تلاطم تاریخی یکی از معلمان ادبیات که از پرتلاشترین معلمان ادبیات هم بود مارا با افکار واندیشه های دکتر علی شریعتی آشنا کرد.معلمی که خود از تبار عرفان وآزادی بود.به همین مناسبت به روان مرحوم دکتر علی شریعتی درود می فرستیم.وخود را وامدار نهضت دکتر شریعتی می دانیم.درباره شریعتی در همین دهه های اخیر کتابها ومقالات فروانی نوشته شده وسخنرانی های متعددی ایراد گردیده است وبه نظر می رسد که هنوز جامعه ما به شناخت افکار واندیشه های او بیشتر نیاز دارد.واین مهم دارای چندین دلیل عمده است.اولا ما حاجت داریم که به تاریخ خودمان وقوف پیدا کنیم وضمن آنکه ادای دینی به بزرگان خود داشته باشیم یاد آنها را زنده نگه داریم ونقاط ضعف وقوت آنها رابیشتر بشناسیم.البته پیداست که قصد نداریم که فقط به تجلیل آثار  واندیشه های شریعتی بپردازیم بلکه قصدما تحلیل آثارو افکار واندیشه های اوست که مهم است ومی تواند چنین تحلیل هایی در مهندسی یک جامعه آرمانی موثر واقع شود.چرا که این امر مسلم وحتمی است که برای شناختن امروز،هیچ راهی بهتر از وارسی وبررسی دیروز نیست.واز اینجاست که گفته شده است گذشته چراغ آینده است واین بسیار سخنی حکیمانه است.حال مهم ترین سوال این است که شریعتی به عنوان یکی از محییان اندیشه اسلامی چه می کرد وجامعه آرمانی مطرح در آثار او چگونه جامعه ای است.

به گزارش دفتر نشر وتولید آثار فرهنگی امین اله بخشی مشکول این دفتر در حال گرد آوری وتدوین مقالات علمی پژوهی داستان های کوتاه ورمان های پسامدرنیستی نویسندگان با کسب اجازه صاحبان قلم در عرصه یاد شده می باشد