یکی از مباحث مهم زیبایی شناسی در عرصه سبک شناسی ونقد ادبی که مورد غفلت قرار گرفته است وجا دارد که مقاله ای درباره آن پرداخته شود

اخیرا از طریق رسانه های جمعی مطلع شدم که چند قلاده پلنگ در دربند شکارممنوع مشکول پیدا شده وبه ثبت رسیده است .بعید نمی نماید،چرا که دربند شکار ممنوع مشکول پر از حیوانات وحشی است.از بز کوهی گرفته تا خرس وپلنگ وگرگ وروباه وماران سمی ودهها حیوان وحشی دیگر .من در کودکی ونوجوانی که بسیاری از آن صحراها را با پای پیاده در نوردیده ام بارها چنین جیوانات وحشی مخصوصا گله گرگ ها وبز کوهی را مشاهده کرده ام.حتی از قضا روزی از روز های آن روز که در دربند پوشا بودم ومی خواستم از راه باریکی که در میان دو صخره سنگ قرار داشت وآن راه را تنگ می گفتند یعنی تنگ باشی ودامنه تنگ به یک قلاده پلنگ برخوردم.که در دامنه آن تنگ فرش بر زمین شده بود وخوابیده بود ودو دست خود را بر پیشانی گذاشته وچشمانش همانند الماس می درخشید.بسیار وحشت زده شده بودم اما از ترس دم بر نمی آوردم فقط به من گفته بودند اگر در چنین شرایطی به پلنگ سلام کنی وکاری به اش نداشته باشی به تو کار نخواهد داشت.من همان کار را کردم وبه آسانی وراحتی از این خوان سهمناک که بی شباهت به یکی از خوان های رستم واسفندیار نبود گذشتم.وبا سلامتی مسیر را طی کردم وبه سلامتی به خان خود رسیدم.باری وقتی که اخبار آن چهار قلاده پلنگ را از رسانه جمعی شنیدم ،اشعار شاعر معاصر زنده یاد حسین منزوی با عنوان «خیال خام»به خاطرم خطور کرد.واکنون تمام آن شعر

       خیال خام پلنگ من،به سوی ماه جهیدن بود             وماه را زبلندایش به روی خاک کشیدن بود

       پلنگ من -دل مغرورم-پرید وپنجه به خالی زد              که عشق ماه بلند من -ورای دست رسیدن بود

      گل شکفته!خداحافظ!اگر چه لحظه دیدارت                 شروع وسوسه یی در من به نام دیدن وچیدن بود

      من و تو آن دوخطیم آری -موازیان به ناچاری-              که هردو باورمان زآغاز ،به یکدگر نرسیدن بود

      اگر چه ،هیچ ،گل مرده ،دوباره زنده نشد،امّا              بهار در گل شیپوری،مدام گرم دمیدن بود

      شراب خواستم وعمرم ،شرنگ ریخت به کام من       فریبکار دغل پیشه،بهانه اش نشنیدن بود

     چه سرنوشت غم انگیزی که کرم کوچک ابریشم       تمام عمر قفس می بافت ولی به فکر پریدن بود

                                              (حسین منزوی،با عشق در حوالی فاجعه،195  ،نقل از سیر غزل دز شعر فارسی،دکتر شمیسا،ص281 ویراست دوم،تهران:علم،1386)           

               این وصف او نشد که سخن دلپذیر داشت         یا طبع رودکی وزبان جریر داشت

             هرگز نداشت خاک بدینسان سخنوری              با آن که قیس داشت که ابن اثیر داشت

           خلاق تیره بختان در حلق او نشست                 چون بیهقی هزار سخندان چیر داشت

           در این فضائلی که به چنگ آرد آدمی                  هرکس که بی نظیر تر آمد نظیر داشت

          هرگز به هیج بار غمی پشت خم نکرد                چون گل به چهره خرمی ناگزیر داشت

دفتر نشر و تولید آثار فرهنگی امین اله بخشی مشکول اعلام کرد .بنیاد علمی و فرهنگی امین اله بخشی مشکول افتخار دارد که در راستای خدمت رسانی به دانشجویان دوره دکتری و کارشناسی ارشد وبه منظور تقویت رزومه دانشجویان برای انجام مصاحبه علمی و دفاع از رساله دکتری و پایان نامه کارشناسی ارشد چاپ مقالات علمی پژوهشی را در سریع ترین زمان ممکن در ژورنال های ایرانی وخارجی به چاپ برساند.لذا تمام دانشجویانی که در آستانه مصاحبه دکتری هستند یا می خواهند مقاله ویا کتابی به چاپ برسانند می توانند با این مرکز از طریق وبسایت ویا شماره های مستقیم تماس حاصل نمایند.چاپ تمامی مقالات وکتب تحت نظر امین اله بخشی مشکول انجام می گیرد.

دفتر نشر وتولید آثار فرهنگی امین اله بخشی مشکول برگزاری سی وچهارمین نمایشگاه کتاب تهران را به اندیشمندان ودوستاران فرهنگ واهل قلم تبریک گفت ویاد آور شد برگزاری نمایشگاه های کتاب پدیده میمونی است برای گفتگوی تمدن ها وتثبیت وتحکیم پایه های صلح پایدار.بنابراین همه کسانی که به آینده صلح ودوستی وتعامل فرهنگی می اندیشند نه به چماق وزور وخشونت ؛شایسته است که در این مشارکت های صلح جویانه حضوری فعال داشته باشند.امین اله بخشی مشکول نویسندگان را حماسه سازان وتلاشگران عرصه تعلیم وتربیت خواند که در رهبری کاروان بشری نقشی بسزا وارزنده دارند وبی وجود آنان پایه های حکومت انسانی قوام نمی پذیرد.این روشن اندیش ومصلح اجتماعی در رویکرد دیگری از سخنان خود به مشکلات نویسندگان واهل قلم اشاره کرد ویاد آور شد نویسندگان واهل قلم وقشر کتابخوان به معنای واقعی  کلمه در عرصه کتاب گستری وچاپ ونشر مشکلات عدیده ای دارند که باید دولت های  وقت  برای رفع آن مشکلات بکوشند. این فرهنگ دوست به عنوان مستند سازی سخنان خود  به نو شته دانشمند شهیر ادبیات دکتر شفیعی کدکنی  در مقدمه کتاب در اقلیم روشنایی  که گزیده ای از غزل های سنایی است اشاره کرد وافزود: چه سخنی از این درد ناکتر وچه مصیبتی از این عظمی تر  وچه فزیادی از این خشم آگین تر که استادی چون شفیعی کدکنی  که با روزان وشبانی سوختن  کتابی تألیف کرده تا حاصل زحمات سالیان خود را با چاپ کتابش مشاهده کند اینگونه بنویسد:«اما هنگامی که یک نسخه  از نمونه چاپ شده تازیانه های سلوک را از چاپخانه آوردند ودیدم قیمت کتاب (به دلیل گرانی کاغذ ومخارج چاپ)تا بدین حد بالا رفته است،نه از چاپ آن مقدمه ،که از چاپ کردن هرکتابی دلسرد شدم و تصمیم گرفتم این کتاب را  در کمترین حجم وقیمت ممکن ،منتشر کنم وتا ارزان شدن کاغذ و مخارج کتاب ویا بالا رفتن قدرت خرید طبقه کتابخوان واهل فضل مملکت ،دیگر گرد تصنیف وتألیف نگردم. از این سخن دردناک وپرعبرت دکتر شفیعی کدکنی بیست ونه سال می گذرد که متأسفانه نه اینکه وضع معیشتی اهل کتابخوان بهتر نشده است بلکه بدتر وبدتر نیز شده است وروز به روز نیز بر وخامت این اوضاع می افزاید. همچنین این فرهنگ دوست در رویکرد دیگری از سخنان خود به مشکلات دانشجویان ودانش آموزان ومعلمان اشاره کرد ویاد آور شد متأسفانه در صد بالای تورم وتنگنای معیشتی فرصت رابرای کتاب خوانان تنگ کرده است.وآنان با فقر وزیر خط فقر زندگی می کنند وقادر نیستند کتاب ها رابا مبلغ گزاف خریداری نمایند ومورد مطالعه قرار دهند.درنتیجه اگر چنانچه چنین وضعیتی ادامه پیدا کند فرهنگ کهنسال ما آسیبی جدی می بیند.در این راستا من از مسئولان ودلسوزان اقلیم فرهنگ وصلح ودوستی تقاضا دارم  که به این اولویت ها بیندیشند.