دفتر نشر وتولید آثار فرهنگی امین اله بخشی مشکول فرصت را مغتنم شمرده وبه تشریح وتبیین اندیشه های مردمی امین اله بخشی مشکول می پردازد.یکی از کوته نوشت های امین اله بخشی مشکول این عبارت است:من به مردم می اندیشم ،پس هستم.دکارت گفته بود من می اندیشم ،پس هستم.اما اما امین اله بخشی مشکول می گوید من به مردم می اندیشم ،پس هستم.واین سخن را مقایسه کنید با جمله دکارت وتفاوت دو سخن را دریابید.گرچه جمله دکارت نیز در عصر روشنگری جایگاهی ویژه داشت.به هر حال امین اله بخشی مشکول از روزی که با یک ابلاغ 12 ساعتی حق التدریسی جهت تدریس به مدارس شهرستان شمیرانات اعزام شد وفاصله طبقاتی وتضادهای اجتماعی را به رأی العین نظاره نمود آشوبی در درون او به پا گردید  گویی این مرد روستا زاده واز دل کویر های وحشتناک به پا خاسته تبدیل به آتشفشان گردید.آتشفشانی که شعله های چنان شرار انگیز بود که خاموش شدنی نیست.در همین ایام بود که با با مردم خود عهدی ناگسستنی بست تا هرچه در توش وتوان دارد برای نجات آنان وگسستن زنجیر های بندگی وبرده داری جدید به کار بندد.وبا شعار همه مردم برابرند وهمه را با تن من ساخته اند کار معلمی خود را آغاز کرد.